Qloballaşma —ümumdünya
iqtisadi, siyasi və mədəni inteqrasiya və unifikasiya prosesidir. Qloballaşma bu yaxınlara kimi bir-biri ilə beynəlxalq
əmək bölgüsü sistemi ,iqtisadi və siyasi
münasibətlər ilə bağlı olan milli təsərrüfatlar kimi
başa düşülən dünya təsərrüfatının dünya bazarına birləşməsi və onların
transmilliləşdirmə və regionallaşdırma prosesidir. Bu əsasda bazar
iqtisadiyyatının vahid dünya şəbəkəsi formalaşır — geoiqtisadiyyatın və onun
infrastrukturlarının, çox əsrlər boyunca beynəlxalq münasibətlərin əsas
siması olmuş dövlətlərin
milli müstəqilliyinin dağıdılması yolu ilə.
Qloballaşma prosesi dövlət
tərəfindən rəsmilləşdirilmiş bazar sistemlərinin təkamülünün nəticəsidir.
Dünyəvi əmək
bölgüsü, bütün planet miqyasında
kapitalın,işçi qüvvəsinin,istehsal reurslarının miqrasiyası, qanunvericiliyin,iqtisadi və texnoloji
proseslərin standartlaşdırılması,həmçinin
müxtəlif ölkələrin mədəniyyətlərinin bir-birilə qarışması
qloballaşmanın əsas nəticələridir. Bu sistemli xarakter daşıyan obyektiv
prosesdir, yəni cəmiyyət həyatının bütün sferalarını əhatə edir.
Qloballaşma nəticəsində dünya onun bütün subyektlərinə daha
bağlı və onlardan daha çox asılı olur.Dövlətlər qrupu üçün ümumi problemlərin
miqdarının artması,həmçinin inteqrasiya edən subyektlərin tiplərinin sayının
genişlənməsi kimi.
Qloballaşma mənbələrinə baxışlar mübahisəlidir.
Tarixçilər bu prosesə kapitalizmin inkişaf mərhələlərindən biri kimi baxır. İqtisadçılar maliyyə bazarlarının transmilliləşdirilməsindən
hesablama aparırlar. Politoloqlar demokratik təşkilatların yayılmasına dayaq hesab
edirlər. Kulturoloqlar qloballaşma təzahürlərini amerikan iqtisadi istismarı da daxil olmaqla
mədəniyyətin vestern-izasiyası ilə bağlayırlar. Qloballaşma proseslərinin izahına
informativ-texnoloji yanaşmalar var. Qloballaşma siyasi və iqtisadi növlərinə
görə fərqlənir . Qloballaşma subyekti kimi iqtisadi və texnoloji inkişafın dünyəvi qütblərinin formalaşmasına güclü ümumi effekt verən regionallaşdırma çıxış edir.
Bununla belə, "qloballaşma" sözünün mənşəyi onu göstərir ki, bu və ya digər tarixi
mərhələlərdə baş vermiş beynəlxalq ticarətin
sürətli artımı bu prosesdə aparıcı rol oynayır. "qloballaşma" sözünü ("intensiv
beynəlxalq ticarət" mənasında) ilk dəfə Karl Marks 1850-ci ilin sonunda
Engelsə yazdığı məktublardan birində istifadə edib. Marks məktubda yazırdı: "İndi dünya bazarı həqiqətən
mövcuddur. Kaliforniyanın və Yaponiyanın dünya bazarına çıxışıyla qloballaşma
baş verdi". Qloballaşma proseslərində beynəlxalq ticarətin həmin aparıcı
rolunu həm də o fakt göstərir ki, Marksın
dövründə başlanmış qloballaşma 1930-cu illərdə, bütün inkişaf
etmiş ölkələr beynəlxaq ticarətin kəskin laxtalanmasına səbəb olan ağır proteksionizm siyasətinə keçdikdən
sonra bitdi.
Siyasət və idarə etmə
Qloballaşma idarə etmə subyektlərinin mərkəzləşdirilməsi
prosesiylə (hakimiyyətin mərkəzləşdirilməsi) sıx bağlıdır.
Siyasətdə qloballaşma milli dövlətlərin zəiflənməsidir
və onların dəyişməsinə və müstəqilliyinin
ixtisarına imkan yaradır. Müstəqil dövlətlərin postmodern dövlətlərə
transformasiyası müşahidə olunur. Bir tərəfdən,
bu ona görə baş verir ki, müasir dövlətlər
BMT,Ümumdünya Ticarət Təşkilatı,Avropa İttifaqı,NATO,BVF və Dünya Bankı kimi nüfuzlu
beynəlxalq təşkilatlara daha çox səlahiyyətli nümayəndə göndərir. Digər tərəfdən,
iqtisadiyyata və vergilərin azaldılmasına dövlət müdaxiləsinin ixtisarı
hesabına müəssisələrin (xüsusilə böyük millətlərarası korporasiyaların) siyasi
təsiri böyüyür.Həmçinin insanların xaricə asan
miqrasiyasına və kapitalın sərbəst
hərəkətinə görə dövlətlərin öz vətəndaşları
üzərində hakimiyyəti azalır.
XXI əsrdə qloballaşma prosesiylə yanaşı regionallaşdırma
prosesi də baş verir, yəni region amil kimi beynəlxalq münasibətlər sisteminin vəziyyətinə böyük təsiri göstərir, dünya siyasətinin
qlobal və regional hissələri arasında
münasibətlər dəyişir, həmçinin regionun dövlətin
daxili işlərinə təsiri güclənir. Həm də
regionallaşma təkcə federativ quruluşlu dövlətlər üçün deyil, həm də unitar
dövlətlər,bütöv qitələr və dünya hissələri üçün xarakterik olur. Avropa İttifaqı regionallaşmanın aşkar nümunəsidir.
Qlobal siyasətin problemləri əsasən Böyük səkkizlik
və Böyük iyirmilik kimi iki klub tərəfindən həll edilir.
İqtisadiyyat
İqtisadiyyatın qloballaşması — dünya inkişafının
qanunauyğunluqlarından biridir. İnteqrasiyayla müqayisədə ölçüyə gəlməz dərəcədə
artmış müxtəlif ölkələrin iqtisadiyyatlarının qarşılıqlı asılılığı sahələr üzrə
strukturu,informasiya və texnologiya mübadiləsi, istehsal güclərinin yerləşdirilmə
coğrafiyası dünya şəraitini nəzərə
alaraq təyin edilən iqtisadi zonanın formalaşması ilə bağlıdır,iqtisadi yüksəliş
və tənəzzül isə planet miqyası alır.
İqtisadiyyatın
artan qloballaşması kapitalın yerdəyişmə miqyasının və tempinin kəskin artımında ifadə edilir. Son onilliklər ərzində
yaradılmış informasiya sistemi maliyyə kapitalının hərəkətini çox gücləndirmişdir.
İqtisadiyyatın qloballaşması — mürəkkəb və zidd
prosesdir. Bir tərəfdən, o dövlətlər arasında iqtisadi qarşılıqlı əlaqələri yüngülləşdirir, ölkələrin
bəşəriyyətin qabaqcıl nailiyyətlərinə girişi üçün şərait yaradır, resurslardan qənaətli
istifadəni təmin edir, dünya inkişafını
stimullaşdırır. Digər tərəfdən, qloballaşma mənfi nəticələrə gətirir: iqtisadiyyatın
periferiya modelinin möhkəmləndirilməsi, "qızıl milyard"a daxil
olmayan ölkələrin öz ehtiyatlarını itirməsi. Qloballaşma bütün iştirakçılara rəqabət
mübarizəsi yayır, həmçinin də zəif ölkələrə,hansı
ki, kiçik biznesin iflasına, əhalinin həyat səviyyənin aşağı düşməsinə və s. gətirir.
Mədəniyyət
Mədəni qloballaşma üçün dünyanın müxtəlif ölkələri arasında işgüzar və istehlak mədəniyyətinin yaxınlaşması
və beynəlxalq ünsiyyətin artması tipikdir. Bir tərəfdən, bu bütün dünyada milli
mədəniyyətlərin ayrı-ayrı növlərinin populyarlaşmasına gətirir. Digər tərəfdən,
məşhur beynəlxalq mədəni hadisələr milli fenomenləri sıxışdırıb aradan çıxara və ya onları beynəlmilələ çevirə bilər.
Çoxları bunu milli mədəni dəyərlər itkisi kimi qiymətləndirir və milli mədəniyyətin
dirçəlişi üçün mübarizə aparır.
Müasir filmlər dünyanın bir çox ölkələrində eyni
zamanda ekranlara çıxır, kitablar tərcümə edilir və dünyanın müxtəlif ölkələrində oxucular arasında məşhurlaşır. Hər yerdə
yayılmış internet mədəni qloballaşmada
böyük rolu oynayır. Bundan başqa, beynəlxaq turizm ildən-ilə daha da genişlənir.
Qloballaşmanın tənqidi
Qloballaşmanı
təkcə antiqlobalistlər və bəzi
siyasətçilər (məsələn, Uqo Çaves) deyil,
həmçinin bir sıra iqtisadçılar və alimlər tənqid edir. Məsələn, məşhur
iqtisadçı Cozef Stiqlis qloballaşmanını kəskin tənqid edildiyi bir neçə kitab
yazıb. Stiqlis çoxsaylı faktlar və nümunələrlə qloballaşmanının sənayeni
dağıtdığını,işsizliyin,yoxsulluğun
artmasına imkan yaratdığını,elmi-texniki inkişafı tormozladığını və
planetdə ekoloji problemləri dərinləşdirdiyini sübut edir. O qlobal
institutların siyasətini tənqid edir: Ümumdünya Ticarət Təşkilatı, Beynəlxalq
Valyuta Fondu, — hansılar ki, onun fikrinə görə, qloballaşmadan və onun
ideologiyasından bir neçə ən inkişaf etmiş dövlətlərin xeyrinə,əksəriyyətinin zərərinə istifadə edirlər. Əksəriyyət iddia edir ki,
qloballaşma öz geosiyasi rəqiblərinin zəiflədilməsi
və ya məhv edilməsi üçün ABŞ tərəfindən
alət kimi istifadə olunur. Digərləri
qeyd edirlər ki, qloballaşma spekulyativ iqtisadiyyatın, istehsalın və malların satışının inhisarına və sərvətlərin
kiçik insan qrupunun("dünyanı idarə
edən sinifin") xeyrinə yenidən bölüşdürülməsinə imkan yaradır.
Qloballaşma tərəfdarları iddia edirlər ki, bütün
müasir proseslər və onlarla bağlı neqativ hadisələr təbii xarakterə malikdir və
onları idarə etmək mümkün deyil,
qloballaşma tənqidçiləri isə, əksinə, əmindirlər
ki, böyük dövlətlər neqativ təsirləri əhəmiyyətli dərəcədə azalda bilərlər. Onların fikrincə, buna bütün sahələrdə ağıllı proteksionist (himayədar) siyasət vasitəsi ilə nail olmaq olar: xarici ticarət sahəsində,
kapitalın hərəkəti, immiqrasiyalar, — həmçinin
valyuta sisteminin reformasiyası vasitəsi ilə.
Materialı Vikipediyadakı məlumatlara əsasən Günel Muradova hazırladı
Комментариев нет:
Отправить комментарий