Biz
təhlükəli zamanda yaşayırıq, xüsusilə mənəvi planda təhlükəli. Bir neçə yüz
lovğa və hakimiyyətə sahib insan ( onları bilderberqlər, illüminatilər,
trilateralistlər adlandırmaq olar) “ticarət və təsəvvür” adına birlikdə dünyanı
idarə etmək qərarına gəliblər – “yeni dünya niazmımın” birinci
versiyasının və ən ilk konslaqerlərin
banisi Sesil Rods vaxtilə belə qərara gəlmişdi.
Beləliklə,
bizi oliqarx-humanitarilər, zəngin təxəyyülə sahib, amma yeniyetmə əxlaq səviyyəli
insanlar idarə edir – onlar nefti prinsiplərə, faydalı qazıtıları – bizi hər
şeyə qarışmağa məcbur edən saysız əxlaqi
göstərişlərə qatırlar. Müharibələri alovlandıranlar öz hərəkətlərinə bəraət
qazandırmağı xoşlayırlar. Bütün bunlar – sanki Hitlerin vaxtında olduğu kimi, o
“özününküləri”, yəni almanları müdafiə etmək üçün Çexoslavakiyanı işğal etməlidir,
sonra isə Dansiq sakinlərinə kömək etmək üçün Polşanı, və əlbəttə ki, daha
sonra Qərb əhalisini “kommunizm şərindən” müdafiə etmək üçün SSRİ-yə hücum etməli
idi (nasistlər, növbəti qırğını törətməzdən
əvvəl onunla öyünürdülər ki, Qərbin mirasını qoruyurlar!)
Və
bugün Qərb Liviyaya, Suriyaya və ya Livana hücum edəndə və bombalar səpəndə,
növbədə isə yazıq İrandır, hər tərəfdə dinc sakinlər əzab çəkəndə, biz adəti
üzrə güman edirik ki, bütün bunlar xeyirin müdafiəsi və şərlə mübarizə üçündür.
Öz inamsızlığı və məlumatsızlığı sayəsində aparıcı qərb KİV-i, həmçinin, siyasətçilər,
hərbiçilər və sadəcə avantyuristlər özlərini inandırıblar ki, xeyirin qalib gəlməsi
üçün onlar bu şəkildə şəri cəzalandırırlar – qoy xeyir Suriyada və ya başqa
yerdə pis modjaxed rolunda çıxış etsin. Real faktlarla belə bacarıqsız
davranış, həm Avropada, həm də Amerikada bizim borcumuzun, bizim nəzarət
olunmayan miqrasiyamızın,bizim sosial planda narahtlığımızın, həmçinin
işsizliyin və zəifliyin mövcudluğunu izah edir.
Həmçinin bu sualı da nəzərdən keçirmək lazımdır: biz nədə və niyə səhvik?
Bu sualla əlaqədar Leninin imperializm haqda şedevr əsərini (“İmperializm
kapitalizmin ali forması kimi”) yenidən oxudum. O vaxtdan bəri çox şey dəyişib,
xoşbəxtlikdən əksər dövlətlər üçün (onlar daha acından ölmürlər və demokratik
müstəmləkə hakimiyyətinin qamçısı altında əyilmirlər) , amma çox şey olduğu
kimi qalıb. Dünyadakı imperial və barbar hərəkət dəyişməz olaraq qalır, istisna
olan budur ki, indi yeni çevriliş törətməkdən ötrü Hindistana və ya Çinə hücum etmək elə də asan
deyil və Rusiya bugün çox güclüdür və çox mütəffiqlərini uğurla müdafiə edir.
Əlbəttə, indi dünyanı idarə edən gizli cəmiyyətlər qərb xalqlarını müflis
etməyə, onların sənayesini qloballaşdırmağa və immiqrasiyanı inkişaf etdirməyə
qərar veriblər.. nə isə, narazılıq etməyəcəm, axı hələ Leninin zamanında ağıllı
elitalar yalnız bəzi şəxsi mədənləri öz əllərinə keçirərək və xarici
maraqlarını müdafiə edərək Avropanı məhv
etmək qərarına gəlmişdilər... Beləliklə, öz əsərində Lenin çürüyən kapitalizmi,
iqtisadi parazitizmi və üç yüzlər oliqarxiyasını çox pisləyirdi.
Bundan əlavə, etiraf etməliyəm ki, Vladimir Leninin kitabının ən
maraqlı hissəsi çox da məşhur olmayan, Xobson adlı gözəl britaniya yazıçısının sitatı üzərində
qurulur. Lenindən fərqli olaraq Xobson marksist deyildi və bəlkə də məhz bu bizim
humanitar elitanı hərəkətə gətirən səbəblərin
başa düşərkən onun fikirlərinə daha çox intuitivlik və incəlik verir.
Qəddar və xəsis biznesmen kapitalist ola bilər, bununla belə pis mənada həqiqi
idealist də. Xobson bu haqda belə yazırdı:
Patriotizm,risk,macəra axtarışı,hərbi tədbir, siyasi ambisiyalar və
filantropiya kimi qeyri-iqtisadi faktorlar İmperiya ekspansiyasında vacib rol
oynamağa başladığı halda maliyyəçilərə böyük nüfuz verilir, tarixə iqtisadi
baxış isə olduqca daralır.
Xobson imperializm ideyalarını irəli çəkən macəra axtaranların
və yazıçıların (Kipplinq,Vern,Xaqqard və
digərləri), həmçinin missionerlərin,səyyahların,idmançıların,alimlərin oynadığı
burada rolun mənfi cizgilərini göstərir. Qərb imperialisti bütün dünyanı inandırmağa çalışır ki, ilahi gücün
istifadəsinə yalnız onun haqqı var və o “sivilizasiyanın irqləri və tipləri
arasındakı fiziki mübarizənin tamamilə tabe və ya məhv edilməsi haqda qanunu
yalnız o yerinə yetirə bilər”. Ən aşağı irq qara və ya sarı olduğuna görə yox
olmamalıdır, daha az əxlaqlı olduğuna görə yox olmalıdır! Bugün ərəblərlə məhz bu
baş verir – istər onlar fələstinli,istər iraqlı,suriyalı və ya liviyalı.
Əlbəətə, 1900-cu ildə heç bir Avropa xalqı imperializmin xeyirində
əmin deyildi. Avropada həyat çətindir, dəhşətli bərabərsizlik mövcuddur və çox
insanlar azad ölkələrə,bizim müstəmləkələrə deyil, köçməyə məcburdurlar. Əlavə
edək ki, müstəmləkəçilik müharibələrinə ayrılan xərclər olduqca çoxdur. Buna
görə də, Xobsona görə, imperialist bankirlər,ticarədarlar və onların filialları
diqqəti humanitar əsaslara cəlb edirlər, qazetlər alırlar, səyahətlər haqda
kitablar nəşr edirlər, qəhrəmanlıq və olmayan əməllər tərənnüm edirlər. Onlar
əliaçıq missionerləri, səyahətçiləri və
bütün Alen Kvatermeynləri və Fileas Foqqovları çox sevirlər...
Bugün isə biz terroristlər haqda kitablarla və ya romanlarla,
uydurulmuş reportajlarla, saxta
hücumlarla, saxta rəqəmsal fotoşəkillərlə və s. yüklənmişik - və bütün bunlar, misal üçün, İraqda və ya
Əfqanıstanda müharibəyə xərclənmiş “üç milyard dolları” (Co Ştiqlis) izah
etməkdən ötrüdür. Biz hamımız amerikan-ispan müharibəsinin başlanması
ərəfəsində Rendolf Xristin söylədiyi məşhur ifadəni xatırlayırıq : “Mən
müharibə istehsal edirəm”. O da hərbi prosesin başlamasına xidmət edən saxta
hücum idi.
İmperializm iyrənc şəkildə pulda, asan gəlirdə maraqlıdır,bundan
əlavə o adətən saxta əxlaqa, yanlış etikaya və
anarxik müdaxilə siyasətinə əsaslanan ağılsız siyasət vasitəsilə
yeridilir. Qərbli oliqarx həmişə xeyirxah olmaq istəyir, hətta, Oskar Uayld
dediyi kimi, “ vicdanımıza qorxaraq əməl
etsək belə”.
Tərcümə Azərbaycan Ekososialistlərinə məxsusdur
Комментариев нет:
Отправить комментарий